Çocukluğumdan beri kullandığım belediye otobüslerinden birinde, yine bir iş çıkışı. Şoför, caddeyi oldukça daraltan şekilde park edilmiş araca -muhtemelen mecburen- sürttü ve aniden çıkagelen araç sahibi genç ile tartışma çıktı. Şoförden ziyade, yolculukta şoförün yanında duran kişinin, gencin üstüne adeta benzin döken yüksek sesli kışkırtıcı cümlelerini anımsıyorum.
Mesele epey uzadı ancak sonra yolculardan bir vatandaş otobüsten indi, gencin yanına gidip “Ben, onun adına senden özür diliyorum. Gel, mesele kapansın.” manasında kısa birkaç söz söyledi. Genç adamın öfkesi aniden kesildi, sakinleşti ve arabasına binip gitti.
Indian Institute of Science (IISc) araştırmacılarının şu dikkat çeken çalışması, görünür tayfın dışında yer alan yakın kızılötesi (SWIR) ışığı, kızılötesi sensöre sahip olmayan standart kameralarla algılanabilir hale getirmekle alakalı. Kaynak: https://iisc.ac.in/events/turning-infrared-light-visible/
İletişime engel unsurlardan biri dil farklılığı, ancak mutlak anlamda mı? Aynı dil konuşuluyor olsa bile anlaşmaya set çeken ve farklı dil olsa da mesajın ulaşmasını mümkün kılan faktörler yok mu? Bunların “soru formatında kurufişek” olduklarını mı düşünüyorsunuz?
Eğer o yolcu Çinli olsaydı ve genci bi’ kenara aldıktan sonra omuzuna el atıp “Birader, şoför acele etmek zorunda, sen de kendine göre haklısın, şoförün yanındakine de kulak asma, ortalığı o karıştırıyor, belki onun da başka şeye canı sıkkındır, hem bak bu kadar yolcu daha evimize gideceğiz, trafiği de katletmeyelim, gel ben senden onun adına özür diliyorum, hadi aslan parçası.” diye tebessüm ederek Çince cümleler sarfetseydi, tahminim o ki olay benzer şekilde sonuçlanırdı. Üslup uLaN!